عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت :
در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، دشمن با تهاجم به تاسیسات نفتی و زیرساخت‌های ذخیره سوخت، درصدد اختلال در امر سوخت‌رسانی و ایجاد نارضایتی عمومی برآمد که البته با تلاش‌های مسئولان و کارمندان وزارت نفت و جانفشانی نیروهای عملیاتی در اطفای حریق حملات دشمن، سوخت‌رسانی مناسب و بی‌وقفه (با وجود افزایش بی‌سابقه تقاضای بنزین) در این ایام در دستور کار قرار گرفت.
به‌گفته مسئولان شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، توزیع سوخت در جریان جنگ ۱۲ روزه ۵۰ درصد افزایش داشت. بررسی‌ها نشان می‌دهد یکی از نکات کلیدی برای تاب‌آوری انرژی کشور در جنگ ۱۲ روزه این بود که زیرساخت‌های مورد نظر، از پیش تقویت شده بودند.
خوشبختانه در سال‌های اخیر، پروژه‌های امنیت سایبری وزارت نیرو، ایجاد پدافند غیرعامل در پالایشگاه‌ها و ارتقای انبارهای استراتژیک بنزین و گازوئیل، تاب‌آوری عملیاتی کشور را تا حد زیادی افزایش داده‌اند.
همچنین اطلاع‌رسانی منظم، شفاف و دقیق وزارت نفت و نیرو در همان ساعات اولیه جنگ هم از دیگر عوامل اصلی جلوگیری از «هجوم روانی» مردم بود. البته برخی محدودیت‌ها نیز در زمینه سوختگیری ایجاد شد؛ از جمله این‌که سهمیه هر بار سوختگیری با کارت سوخت جایگاه‌ها از ۳۰ لیتر به ۱۵ لیتر و برای کارت‌های سوخت شخصی از ۶۰ لیتر به ۲۵ لیتر کاهش پیدا کرد.
این تصمیم به‌منظور مدیریت مصرف سوخت در شرایط ویژه امنیتی کشور و جلوگیری از مصارف غیر ضروری در ایام بحران گرفته شد. همچنین برای کاهش صف‌های طولانی در مقابل پمپ‌بنزین‌ها و تشویق دارندگان خودروهای دوگانه‌سوز به استفاده از CNG در ایام درگیری‌های نظامی در کشور، حدود ۲۰ درصد از ۲۵۰۰ جایگاه عرضه CNG در کشور، (حدود ۵۰۰ جایگاه)، به پویش توزیع رایگان سوخت CNG پیوستند.
این طرح با همکاری شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی در استان‌هایی مانند اصفهان، زنجان و قزوین آغاز شد و نقش مهمی در کاهش صف پمپ‌بنزین‌ها داشت.
سخنگوی دولت نیز در ۲۷ خرداد با اشاره به اقدامات کمیته زیرساختی گفت: «از صفوف بنزین آگاهی داریم؛ اما باید توزیع سوخت مدیریت‌شده باشد تا ذخایر خود را مدیریت کنیم. هیچ مشکلی در تامین سوخت نداریم؛ اما نیازمند مدیریت در شرایط جنگی هستیم. تمهیداتی مثل جایگاه‌های موقت و سیار هم در دست اقدام است.»
کارشناسان معتقدند در شرایط جنگی، رفتار مصرف‌کننده به‌طور قابل توجهی دستخوش تغییر می‌شود. نگرانی از کمبود منابع، به‌ویژه بنزین، باعث می‌شود افراد به‌جای مصرف منطقی، به‌دنبال ذخیره‌سازی سوخت باشند. حتی کسانی که در شرایط عادی نیاز چندانی به بنزین ندارند، ممکن است در این وضعیت باک خودروهای خود را مکررا پر کرده یا ظروف سوختی تهیه و انبار کنند.
این رفتار بیشتر از نیاز واقعی، ناشی از عدم‌اطمینان نسبت به آینده است. همچنین مردم تلاش می‌کنند جابه‌جایی‌های ضروری خود را زودتر انجام دهند و همین موضوع تقاضا را به‌طور موقت افزایش می‌دهد.
افزایش چشم‌گیر صف‌های پمپ‌بنزین و خرید هیجانی، نشانه‌هایی از این تغییر رفتار است. این الگوهای رفتاری، نه تنها فشار مضاعفی بر شبکه توزیع وارد می‌کند، بلکه می‌تواند موجب کمبود مصنوعی سوخت در کوتاه‌مدت شود؛ حتی اگر عرضه واقعی کاهش نیافته باشد.
در پایان به‌نظر می‌رسد در این شرایط، علاوه‌بر تمهیدات مدیریتی که توسط مسئولان مربوطه برنامه‌ریزی می‌شود، صاحبان خودروها نیز می‌توانند ضمن پرهیز از انبار کردن سوخت و مراجعات مکرر برای پر نگه داشتن باک خودروی‌شان، به‌کاهش صف‌های پمپ‌بنزین و سوختگیری سریع‌تر هموطنانی که واقعا به‌بنزین نیاز دارند، کمک کنند.
